177 views, 10 likes, 9 loves, 1 comments, 0 shares, Facebook Watch Videos from Niepubliczne Przedszkole Nibylandia: Świąteczne przedstawienie grupy motylków - scenka: aniołki w niebie Dwa Aniołki W Niebie Piszą List Do Siebie. Dwa aniołki w niebie piszą list do siebie piszą, pisza i rachują ile kredek potrzebują dwa diabełki w piekle wiążą dla nich pętle na ich wiotkie szyjki owce to nie wilki. Znaki zodiaku, które do siebie nie pasują. Dwa, Aniołki, Drzewo, Promienie, Gołąbek from www.tapeciarnia.pl Nie miały aniołki. Aranżacja: Marek Sobczyk. 1.Nie miały aniołki choinki na święta, o choince dla nich nikt tam nie pamiętał. Popatrzyły się na siebie, wywierciły dziurę w niebie ho, ho, ho, ho, ho, ho, ho, ho, ho! 2.Złapały za czubek największą choinkę, przywiązały do niej bardzo długą linkę i wciągnęły ją na górę, Wersety biblijne o śpiewaniu w niebie. Objawienie 5:11-12 – „Potem spojrzałem i usłyszałem głos wielu aniołów wokół tronu, żywych stworzeń i starszych; a ich liczba była dziesięć tysięcy razy dziesięć tysięcyi tysiące tysięcy, mówiących donośnym głosem: 'Godzien jest Baranek zabity wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i cześć, i chwałę, i Aniołki w niebie śpiewają kolędy posiada rozszerzenie .jpeg co oznacza, że jest to obrazek statyczny (nieruchomy), został on opublikowany w serwisie w dniu 2020-11-19 w kategorii Boże Narodzenie - Śpiewanie kolęd. Ilość pobrań/wyświetleń grafiki w dniu dzisiejszym: 0. manfaat salep pi kang shuang untuk wajah. Nie Anioł Stróż mojego Anioła Stróża nie widać choć nie zazdrości archaniołom nie strzeże nikogo jak na obrazku przewraca kładkę po której idę rzuca w przepaść na zbitą głowę wyciąga za nogawki pyta - jak leci mówię mu nieprzyzwoity po łacinie banał - Aniele tobie łatwo bo nie masz ciała ale mnie sempiterna zabolała nie rozumie strzeżonego Pan Bóg nie strzeże do Boga idzie się na całego przez kładkę skopaną przez miłość która wyszła bokiem przez rozpacz ze szczegółami przez korek uliczny w którym ugrzęzło pogotowie z syreną czasem jak stonoga co pomyliła nogi i stanęła jak noga tłumaczył i ja tłumaczę ale na obrazkach inaczej Aniołki Gdzieś daleko w niebie, Za firanką chmurką, Mieszkają Aniołki, Leciutkie jak piórko. Jak puszyste ptaszki Po niebie fruwają, Przez obłok z koronki Na dół spoglądają. Przykleiły noski Do okienka nieba, Pilnują czy czegoś Dzieciom nie potrzeba. Jak mówi modlitwa: -Anioł w dzień i w nocy, Na wezwanie dziecka, Leci ku pomocy... Przytuli je mocno, Gdy mama daleko, Sprowadzi do domu, gdy zbłądzi nad rzeką. Gdy chce coś źle zrobić Myśli w lot zatrzyma, A przy tym tak śmiesznie Policzki wydyma. Cały lśni w słoneczku, śmieje mu się minka, Może to być chłopiec, Może być dziewczynka. Hanna Niewiadomska Prośba do Anioła Stróża Aniele Mój Stróżu Skrzydlaty, Przyjacielu od urodzenia, Zjawiłeś się przy mnie przed laty i trwasz tak - tu nic się nie zmienia. Podaj mi proszę Swą dłoń, daj znać, że jesteś tuż obok, Jaką dziś wokół roztoczysz woń i w jaki się zmienisz obłok? Odezwij się proszę melodią z piosenki, słowami z książek czy wiersza.... Co mi dziś powiesz przez dźwięki? Jaka wiadomość jest pierwsza? copyright©: Magdalena Marcinkowska Nauczyciel Vedic Art "Kolorowe Anioły" Są na świecie Anioły zielone; One parzą na mnie ciekawie I w pośpiechu płoszą motyle, kiedy biegam boso po trawie Gdy za oknem wciąż pada i pada, krople deszczu kapią jak łezki, wtedy leci do mnie z pomocą prosto z nieba -Anioł niebieski. A gdy zasnę, Anioły tańczą taniec wesoły i na fletach grają do rana; Moje prośby i smutki, nawet pacierz za krótki zostawiają przed tronem Pana. Gdy na sercu mi ciężko i płaczę, biały Anioł smutki rozumie i otula swymi skrzydłami i pociesza mnie tak, jak umie. A wesołe Anioły różowe kiedy piję sok malinowy, wysyłają do mnie całuski, sto pomysłów sypią do głowy Kiedy dziecko jest grzeczne od rana, złoty Anioł - czy uwierzycie? - złotym piórem dobre uczynki zapisuje w białym zeszycie! Kolorowe Anioły skrzydlate prosto z nieba niosą nam dary, bezszelestne i niewidzialne - ale bez nich świat byłby szary... Beata Kołodziej Ten jest chyba ulubiony ... Rozmowa z Aniołem Aniele mój powiedz, Czy możesz schować Mnie w ramionach? A w skrzydłach swych Osuszyć znów moje łzy Niewiele powiem Ci Czujesz sam W niebiosach łatwiej jest trwać oddychać niebem Tam zabierz nas.... Aniele mój Ty przecież mnie jedną masz I mnie ochronisz za grzechy Niech życie ukaże mnie Ty przy mnie zawsze bądź Chociaż wiem, me niebo daleko jest Więc nie wpuszczą jeszcze mnie Jeszcze nie .... W ciemną noc modlitwy krzyk Zostałeś tylko Ty I deszcze na twarzy mej W ciemną noc nie wierzę już Choć trzepot skrzydeł znów Do snu kołysze mnie Aniele mój Czasem nie wierzę w Ciebie W samą siebie też wiary brak Zraniłam wiele serc Lecz nie opuszczaj mnie Czuję strach, że to nie ostatni raz Popłynie czyjaś łza, gorzka łza.... W ciemną noc modlitwy krzyk Zostałeś tylko Ty I deszcz na twarzy mej W ciemną noc nie wierzę już Choć trzepot skrzydeł znów Do snu kołysze mnie Magda Femme Anioły z masy solnej ... Miłego Dnia ! :-) Wiara w anioły jest jednym z pięciu dogmatów wiary muzułmańskiej, wymienianym jako drugi w kolejności po wierze w Boga, a więc bardzo ważnym. Według Islamu anioły to istoty rozumne, bezcielesne, stworzone ze światła, przeciwstawiane dżinnom także istotom rozumnym, jednak stworzonym z ognia. Po arabsku anioł to malak, co jest wspólnym wyrazem semickim obecnym także w języku hebrajskim. O aniołach wspomniane jest zarówno w Koranie, jak i w sunnie (tradycji muzułmańskiej). Jako zbiorowość „mieszkańców nieba” nazywani są „najwyższa rada” lub „najwyżsi dostojnicy”. Dogmaty islamu w jednego Boga w anioły w święte pisma: Torę, Ewangelię , Koran w wysłanników Boga (od Adama do Mahometa) w Dzień Sądu Ostatecznego O dogmatach wspomina następujący werset Koranu:„Prawdziwie sprawiedliwym jest ten, kto wierzy w Boga i Dzień Ostatni i aniołów i Księgę i Proroków oraz łoży swe pieniądze z czystej miłości do Niego na swych krewnych i sieroty i potrzebujących jak i dla tych, co w podróży i którzy proszą o jałmużnę oraz na cele wykupienia jeńców. „(Koran,2:178) Natura i funkcje aniołów Anioły to istoty rozumne, bezcielesne, stworzone ze światła, przeciwstawiane dżinnom także istotom rozumnym, jednak stworzonym z ognia. Po arabsku anioł to malak, co jest wspólnym wyrazem semickim obecnym także w języku hebrajskim. O aniołach wspomniane jest zarówno w Koranie, jak i w sunnie (tradycji muzułmańskiej). Jako zbiorowość „mieszkańców nieba” nazywani są „najwyższa rada” lub „najwyżsi dostojnicy”. Al-Gazali, słynny mistyk muzułmański o aniołach pisze tak:„Jeśli chodzi o światła umysłowo poznawalne i niematerialne, to wypełniają one świat wyższy i są substancjami anielskimi.(…) dzięki światłu anielskiemu pojawił się harmonijny porządek świata wyższego. „„Światła wyższe wzniecają się po kolei jedne przez drugie, zgodnie z porządkiem hierarchii. Wszystkie one pochodzą od Światła świateł, które stanowi ich źródło i ich pierwsze źródło bez żadnego współtowarzysza.” (Al-Gazali, Nisza świateł)Wyraźnie widać tu nawiązanie do teorii emanacji, według której wszystkie byty są boską emanacją i ułożone są hierarchicznie od najwyższych do najniższych. Anioły posiadają różne funkcje. Jedną z nich bardzo ważną jest funkcja posłańca, przekazującego słowo boże prorokom. Tylko niektóre anioły są posłańcami. Najbardziej znanym przykładem jest Dżibril czyli Gabriel, który przekazywał Muhammadowi treść objawień, a także według islamu przyszedł do Marii by przekazać jej nowinę, że urodzi syna.„Wszelka chwała należy do Allaha, Twórcy niebios i ziemi, który posługuje się aniołami jako Posłańcami, mającymi skrzydła – dwa, trzy lub cztery.” ( Koran,35 :2)Jednak anioły mają też inne funkcje. Przede wszystkim są sługami Boga (ibad Allah), a ich zadaniem jest głosić Jego chwałę.„A ci, którzy są przy Nim, nie gardzą Jego czcią ani się nie męczą. Oni wychwalają Go dzień i noc i nie tracą sił.” (Koran, 21:20-21) Na ziemi zadaniem aniołów jest ochranianie ludzi. Znajdują się one po prawej i lewej stronie człowieka, a także z tyłu. „Dla niego jest zastęp aniołów przed nim i za nim – oni chronią go z rozkazu Boga.” (13:12)„Kiedy ci dwaj zapisujący aniołowie wszystko zapisują, siedząc po jego prawej stronie i po jego lewej, on nie mówi ani jednego słowa, żeby nie było przy nim anioła strażnika, gotowego do zapisywania.” (50:18-19)Aniołowie wspierają też ludzi w trudnych sytuacjach, a także spisują ich uczynki. Nazywa się ich strażnikami (hafizun) ponieważ pilnują ludzi. „Zaiste są nad wami strażnicy, Szlachetni Zapisujący, którzy wiedzą o wszystkim.” (Koran, 82:11-13)W Koranie wspomina się, że anioły są płci żeńskiej, jednak nie wszystkie, na co wskazuje chociażby historia aniołów Haruta i Maruta, które mają płeć męską. Podczas Sądu Ostatecznego niektóre z aniołów mają dźwigać tron Boga, inne otwierać księgi z zapisanymi uczynkami ludzi i wykonywać wyrok. „Aniołowie staną na jego krańcach i tego dnia na nim osiem aniołów nieść będzie Tron twego Pana.” (69:18) Imiona i grupy aniołów Choć w Koranie często wspomina się o aniołach, niewielu z nich jest wymienionych z imienia. Dopiero muzułmańska angelologia rozwinęła tą naukę. Duże zasługi ma tu muzułmański mistyk Al-Gazali, który snuł rozważania na te tematy w swych dziełach „Ożywienie nauk religii” i „Nisza świateł”. Z czasem dorobek teologów został rozwinięty o wierzenia ludowe, w których wiara w anioły odgrywa dużą rolę. Anioły dzielimy na kilka podstawowych grup: Bogu – aniołowie głoszący chwałę Boga oraz wypełniający zadania zlecone przez tu:-Dżibril (Gabriel)- posłaniec Boga do Jego (Azrael) – anioł śmierci-Mikail (Mikal) – strażnik sił przyrody, wiatrów, burzy, – anioł, który będzie dął w trąbę w Dniu Strażnicy piekła – jest ich dziewiętnastu. Są to anioły, nie dżinny czy szatani, jednak mimo to są okrutne. Na ich czele stoi Malik, według tradycji, małomówny, milczący aniołowie stróże: Nakir i Munkar. Mają przychodzić do człowieka po śmierci, po pogrzebie i sprawdzać jego wiarę. Jeśli człowiek okazuje się niewierzący, grób staje się dla niego tymczasowym piekłem. Jeśli wierzący, to jest to oczyszczający aniołowie Harut i Marut- są przykładem pokusy i jednocześnie ostrzeżeniem przed nią. Według legendy zostali zesłani na ziemię by pouczać ludzi, jednak uwiedli kobietę i zamordowali jej męża. Za karę Bóg kazał im pozostać na ziemi, w Babilonie, gdzie nauczali ludzi magii. Inne istoty Omawiając anioły, warto też wspomnieć o innych ważnych istotach, będących przeciwieństwem aniołów. Są to złe duchy, upadłe anioły, dżinny, Iblis i Szatan. Właściwie związki między nimi nie są do końca usystematyzowane, a w Koranie różnie się je traktuje. Różnie też są interpretowane. Nadrzędną kategorię stanowią dżinny przeciwstawiane aniołom jako grupa. Różnice między tymi istotami wynikają z natury ich stworzenia. Anioły stworzone są ze światła, dżinny natomiast z ognia. Dżinny są istotami rozumnymi, potrafią przyjmować różne formy cielesne, a nawet wykonywać ciężkie prace. Dżinny dzieli się na podgrupy takie jak: gule, ifryty, silaty. Istoty te oraz ich nazwy zostały zapożyczone z wierzeń przedmuzułmańskich Arabów, gdzie w życiu pustynnym były ucieleśnieniem wrogich człowiekowi sił przyrody. Temat dżinnów rozwinięty został w folklorze muzułmańskim, na przykład w „Baśniach z tysiąca i jednej nocy”.Koran przedstawia dzieje dżinnów i związanego z nimi Iblisa. Dżinny miały początkowo zamieszkiwać Ziemię, jednak doszło między nimi do waśni, co spowodowało przelew krwi. Bóg wysłał anioły, na czele których stanął Iblis. Iblis przyprowadził dżinny z powrotem do nieba. Iblis to kolejna bardzo ważna postać, jako że jest odpowiednikiem chrześcijańskiego szatana. Iblis to imię własne jednego z aniołów. Posiada on tez przezwisko asz-szaytan (szatan). Mimo iż jest on aniołem, Iblis zbuntował się przeciwko Bogu. Historia ta związana jest ze stworzeniem człowieka. Bóg nakazał wszystkim aniołom by oddali hołd człowiekowi. Iblis że człowiek jako stworzony z gliny jest gorszy od niego stworzonego z ognia (to wskazywałoby na to, że Iblis nie był aniołem a dżinnem, jednak w Koranie nie ma jasności co do tego, co stwarza trudności w interpretacji.) W reakcji na to Bóg przegnał i przeklął Iblisa.„A kiedy powiedzieliśmy do aniołów: ‚Oddajcie pokłon Adamowi!’ oni oddali pokłon, z wyjątkiem Iblisa. On odmówił, wbił się w pychę i znalazł się wśród niewiernych.” (Koran, 2:30-34)Iblis powiedział do Boga:„Ja jestem lepszy od niego. Ty stworzyłeś mnie z ognia, a jego stworzyłeś z gliny” (38:76)W islamie podobnie jak w chrześcijaństwie to szatan czyli Iblis kusi Ewę w raju, by zjadła owoc z Drzewa Nieśmiertelności. Występuje tu pod postacią węża lub też ukryty między jego zębami. W następstwie złamania przez nią zakazu, wszyscy troje, Ewa, Adam oraz Iblis zostają wygnani z raju. Iblis postanawia mścić się na ludziach i kusić ich do złego. „Za to, iż Ty mnie skazałeś na błądzenie, postanawiam czyhać na nich w zasadzce na Twojej drodze prostej. Następnie będę ich nachodził z przodu i z tyłu, z prawej i lewej strony i Ty większości z nich nie znajdziesz wdzięcznymi.” (7:16-17)W literaturze ludowej szatany występują jako brzydkie i wstrętne istoty obu płci. Mogą też pojawiać się pod ludzką postacią. Przebywają w miejscach uważanych za nieczyste takich jak śmietniki, cmentarze, łaźnie, a w walce posługują się chorobami i zarazami. Mówi się, że w czasie miesiąca Ramadan kiedy to ma miejsce post, pozbawione są zdolności kuszenia ludzi. W ludowej tradycji islamu metodą ochrony są egzorcyzmy, o których wspomina sunna Proroka. Maya Selim Anioł Andersen bajki zasypianki Kiedy dobre dziecię umiera na ziemi, zstępuje z nieba biały anioł boży, łagodnie bierze je w ramiona, rozpościera jasne skrzydła i unosi czystą duszyczkę do Boga. Na pożegnanie przelatuje cicho ponad temi miejscami, które dziecię za życia lubiło, i zrywa najpiękniejsze, najmilsze mu kwiaty, aby na tamtym świecie jeszcze piękniej kwitły. Dobry Bóg bierze je z ręki anioła i przyciska do serca, a na najdroższym dla dzieciny kwiatku składa pocałunek. Wtedy zaczyna on także śpiewać chwałę Bożą wraz z jasnymi aniołami. Tak opowiadał anioł czystej duszy dziecka, którą uniósł do nieba; a dziecię go słuchało niby we śnie. Przelatywali cicho niewidzialni nad pięknem miastem, w którem mieszkało za życia i nad ogrodem, pełnym ślicznych kwiatów. — Które chcesz zabrać z sobą, aby je mieć w niebie? — zapytał anioł. Na jednym z klombów rosła piękna róża, lecz ktoś ją złamał i biedne gałązki wisiały smutnie, pełne wpółrozwitych pączków, które więdnąć zaczęły. — Biedna róża — rzekło dziecię. — Zabierzmy ją, w niebie odżyje na nowo. I anioł zerwał różę, a na czole dziecka złożył leciuchny, słodki pocałunek, tak słodki, że dziecina nawpół podniosła znużone powieki i uśmiechnęła się do niego. Zerwali potem jeszcze wiele kwiatów i nietylko wspaniałe, ogrodowe, ale i skromne jaskry, polne bratki i niezapominajki. — No, mamy dosyć kwiatów — rzekło dziecię i anioł skinął głową, ale nie wzleciał ku niebu. Była to noc pogodna, jasna, bardzo cicha; płynęli niewidzialni ponad wielkiem miastem, lecz minęli piękne, bogate ulice i anioł zwrócił lot srebrzystych skrzydeł w stronę ciasnego, ciemnego zaułka, pełnego śmieci, słomy i popiołu. Na środku uliczki leżały skorupy potłuczonych garnków, talerzy, gałgany, kawałki kapeluszy — nie było to piękne. Anioł patrzał na ziemię uważnie i wskazał czystej duszyczce skorupę stłuczonej doniczki od kwiatka, obok której leżała sucha grudka ziemi z lichą, zwiędłą roślinką. Widocznie usechł jakiś skromny kwiatek i wyrzucono go razem z doniczką na śmiecie. — Zabierzmy go — rzekł anioł, — gdy lecieć będziemy już teraz wprost do Boga, opowiem ci o tej roślince. I mówić zaczął: — Tutaj, w tej wązkiej uliczce, w piwnicznej izbie ubogiego domu, mieszkał biedny, chory chłopczyk. Od lat najmłodszych nie wstawał z posłania: był kaleką. Kiedy czuł się lepiej, mógł przejść parę razy ciasną izdebkę przy pomocy szczudeł; dla niego była to wielka wyprawa. Podczas pogodnych dni letnich niekiedy ciepłe promienie słońca przenikały aż do nędznej izdebki i padały jasną, ciepłą smugą na podłogę. Wtedy chory chłopczyk siadał w ciepłym blasku i patrzał na swe chude palce, przez które przeświecała krew różowa. To się nazywało, że był dzisiaj na przechadzce. — Nie znał on lasu, ani jego zieloności i świeżej woni, słyszał o nim tylko, gdy raz syn sąsiada przyniósł mu zieloną gałązkę. Biedny kaleka zawiesił ją sobie nad głową i zdawało mu się, że siedzi w lesie pod drzewami, słońce prześwieca przez liście zielone, ptaki śpiewają, pachną leśne kwiaty... — Innego dnia przyniósł mu chłopczyk sąsiada kwiatek polny, przypadkiem wyrwany z korzeniem. Zasadzono go w ziemię w stłuczonej doniczce, lecz przyjął się szczęśliwie, zaczął wypuszczać listki i odtąd kwitnął co roku na wiosnę. — Co to była za radość, co za szczęście! Doniczka stała na jedynem oknie, wprost posłania kaleki i mógł patrzeć zawsze na ten wspaniały swój ogród kwiatowy. Był to jedyny skarb jego na ziemi. Podlewał też roślinkę, pielęgnował i troszczył się, ażeby każdy promyk słońca, który przenikał do nędznej piwnicy, ogrzewał kwiatek swem ożywczem ciepłem. — I polny kwiatek zdawał się wzajemnie dla niego tylko rozwijać się, kwitnąć, rozlewać woń leciuchną. Cieszył oczy dziecka, radował jego serce. Chłopczyk kochał go bardzo i na niego zwrócił ostatnie spojrzenie, kiedy ten świat opuszczał. — Od roku biedny na ziemi kaleka jest szczęśliwym aniołem w niebie; od roku zapomniany kwiatek stał na oknie, zwiądł, usechł i ze śmieciami wyrzucono go w końcu na ulicę. Myśmy go dziś podnieśli, biedny, zwiędły kwiatek, bo więcej on radości rozlał na tym świecie, niż najpiękniejsze, najwspanialsze kwiaty królewskiego ogrodu! — A skąd ty wiesz to wszystko? — zapytało dziecię, które niósł anioł Boży. — Wiem — odparł anioł — gdyż byłem tym biednym kaleką, który umarł w ciasnej izdebce. Więc znam mój kwiatek drogi! Dziecię szeroko otworzyło oczy i patrzało w promienną, jasną twarz anioła; wtem otworzyło się niebo przed nimi i wpłynęli do kraju wiecznej szczęśliwości. Bóg przycisnął do serca duszę zmarłego dziecięcia i natychmiast skrzydełka strzeliły jej z ramion i uleciała ku innym aniołkom, które krążyły wkoło, szczęśliwe, szczęśliwe, śpiewając cudne pieśni. Bóg przycisnął do serca przyniesione kwiaty, aby odżyły tutaj piękne i szczęśliwe; lecz do ust poniósł tylko zwiędły kwiatek polny, który natychmiast zaczął śpiewać z aniołami, otaczającymi promienny tron Boga. A było ich tak wiele, taka nieskończona mnogość, bliżej i dalej, dalej, gdzie wzrok już nie sięga, a wszyscy równo jaśni i szczęśliwi. Wszyscy śpiewali razem pieśń cudowną, z którą nie mogą równać się pieśni tej ziemi; śpiewały ją czyste dusze zmarłych dzieci i biedny kwiatek polny, wyrzucony ze śmieciami na ulicę. Od pięciu lat Aniołki Matusińskiego wskakują na podium WSZYSTKICH największych imprez zdobywając kolejno: brąz MŚ 2017, złoto ME 2018, srebro MŚ 2019 i srebro olimpijskie 2021. Głównym zagrożeniem dla ich startu były nie rywalki, ale wewnętrzny konflikt po tym, jak Anna Kiełbasińska odmówiła dwukrotnego udziału w sztafecie mieszanej. Ale wzajemne żale udało się przezwyciężyć. Natalia Kaczmarek (24 l.) zapewniła przed startem sztafety: - Damy z siebie wszystko i będziemy walczyły, ile sił w nogach. Konkurencja jest bardzo mocna, ale my mamy doświadczenie z wielu imprez tej rangi. Mam nadzieję, że to nam pomoże. Najstarsza w grupie Matusińskiego, Iga Baumgart-Witan (33 l.) powiedziała więcej: - Nasza sztafeta dojdzie do porozumienia i będziemy walczyć ramię w ramię o najwyższe cele – Wierzę z całego serca, że nasza drużyna da radę walczyć i tutaj i za miesiąc na mistrzostwach Europy. Wszystkie nadal szanujemy siebie, swoje wyniki i pracę, bo każda z nas poświęca całe życie, żeby biegać z Orłem na piersi! Każda jedna! I za te worki medali za które płacimy zdrowiem, należy nam się też szacunek kibiców, bo same mamy go wiele dla samych siebie i naszych koleżanek z bieżni! Niezależnie od tego, czy się lubimy, czy nie i czy wygrywamy, czy przegrywamy. Nawet jeśli targają nami emocje te dobre lub złe. Annę Kiełbasińską (32 l.) spotkaliśmy w sklepie przed jej finałem na 400 m (odbył się minionej nocy). - Ruszyłam do sklepu po szoty energetyczne i kombucze (sfermentowaną herbatę). One przyniosą mi szczęście. No i kupiłam też czipsy oraz kuleczki Ferrero Rocher, ale to będzie dopiero nagroda na niedzielę – powiedziała nam ze śmiechem. i Autor: Aleksandra Szmigiel/REPORTER Ministerstwo Edukacji Narodowej

my aniołki tutaj w niebie